بر اساس مطالعه دانشمندان استرالیایی، کهکشانهای موجود در خوشه «کُما» احتمالا حاوی ماده تاریک 100 برابر بیشتر در مقایسه با ماده مرئی هستند.
به گزارش سرویس علمی ایسنا، این خوشه در فاصله تقریبا 300 میلیون سال نوری از زمین واقع شده است.
دانشمندان دانشگاه وسترن استرالیا از شبیهسازیهای رایانهای برای بررسی کهکشانهایی استفاده کردند که در خوشه کما به دام افتادهاند. خوشه کما یکی از بزرگترین سازههای کیهان است که در آن هزاران کهکشان توسط نیروی گرانش به یکدیگر متصل شدهاند.
منجمان مدعیاند این کهکشانها احتمالا حدود هفت میلیارد سال پیش در این خوشه گرد هم آمدهاند. چنانچه نظریه های تکاملی کهکشانهای آغازین صحیح باشد، آنها باید دارای مقدار عظیمی ماده تاریک که از جداشدن ماده مرئی از خوشه جلوگیری میکند، باشند.
ماده تاریک به طور مستقیم قابلرویت نیست اما تصور میشود این 84 درصد ماده موجود در جهان را تشکیل میدهد.
کامرون یوزین، دانشجوی دکترای مرکز بینالمللی تحقیقات نجوم رادیویی و رهبر ارشد این تحقیق، اعلام کرد این مقاله برای نخستین بار نشان میدهد تعدادی از کهکشانهایی که در درون این خوشه گیر افتادهاند میتوانند دارای 100 برابر ماده بیشتری نسبت به ماده مرئی باشد.
وی اعلام کرد کهکشانهای خوشه کما تقریبا به اندازه کهکشان راه شیری اما حاوی یک درصد ستاره هستند.
این کهکشانها حدود هفت تا 10 میلیارد سال پیش در خوشه کما سقوط کردند و از آن زمان خاموش ماندهاند؛ بنابراین منجمان آنها را کهکشانهای «ناکام» مینامند.
کهکشانها زمانی شکل میگیرند که ابرهای عظیم گاز هیدرون فرو میپاشند و به ستاره تبدیل میشوند. چنانچه ستارگان از کهکشانها حذف شوند، کهکشانها دیگر نمیتوانند رشد کنند.
به گزارش سرویس علمی ایسنا، این خوشه در فاصله تقریبا 300 میلیون سال نوری از زمین واقع شده است.
دانشمندان دانشگاه وسترن استرالیا از شبیهسازیهای رایانهای برای بررسی کهکشانهایی استفاده کردند که در خوشه کما به دام افتادهاند. خوشه کما یکی از بزرگترین سازههای کیهان است که در آن هزاران کهکشان توسط نیروی گرانش به یکدیگر متصل شدهاند.
منجمان مدعیاند این کهکشانها احتمالا حدود هفت میلیارد سال پیش در این خوشه گرد هم آمدهاند. چنانچه نظریه های تکاملی کهکشانهای آغازین صحیح باشد، آنها باید دارای مقدار عظیمی ماده تاریک که از جداشدن ماده مرئی از خوشه جلوگیری میکند، باشند.
ماده تاریک به طور مستقیم قابلرویت نیست اما تصور میشود این 84 درصد ماده موجود در جهان را تشکیل میدهد.
کامرون یوزین، دانشجوی دکترای مرکز بینالمللی تحقیقات نجوم رادیویی و رهبر ارشد این تحقیق، اعلام کرد این مقاله برای نخستین بار نشان میدهد تعدادی از کهکشانهایی که در درون این خوشه گیر افتادهاند میتوانند دارای 100 برابر ماده بیشتری نسبت به ماده مرئی باشد.
وی اعلام کرد کهکشانهای خوشه کما تقریبا به اندازه کهکشان راه شیری اما حاوی یک درصد ستاره هستند.
این کهکشانها حدود هفت تا 10 میلیارد سال پیش در خوشه کما سقوط کردند و از آن زمان خاموش ماندهاند؛ بنابراین منجمان آنها را کهکشانهای «ناکام» مینامند.
کهکشانها زمانی شکل میگیرند که ابرهای عظیم گاز هیدرون فرو میپاشند و به ستاره تبدیل میشوند. چنانچه ستارگان از کهکشانها حذف شوند، کهکشانها دیگر نمیتوانند رشد کنند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر