گاهی به آسمان نگاه کن : اگر زحل جای ماه بود

ماه تنها قمر سیارهٔ زمین است و با بازتاباندن نور خورشید، شب‌های زمین را کمی روشن می‌کند.
ماه پنجمین قمر طبیعی بزرگ در منظومه خورشیدی در میان ۱۷۳ قمر موجود در این منظومه است. قطر ماه حدود ۳۵۰۰ کیلومتر است؛ جوّ ندارد و سطح آن از برخورد سنگ‌های آسمانی آبله‌گون است.
قطر کره ماه یک‌چهارم کره زمین است و هیچ سیاره دیگری در منظومه خورشیدی، نسبت به اندازهٔ خود قمری به این بزرگی ندارد . چگالی ماه چهار پنجم چگالی زمین است.
یکی از راههای درک بزرگی سیارات غول‌پیکر، تصور کردن آن‌ها در جایگاه ماه است.در این تصاویر سیارات در جایگاه ماه نسبت به فاصله و اندازه شان تصویرسازی شده اند .حاصل این تصاویر شگفت انگیز هستند که به ما درک درستی از بزرگی سیارات ارایه می دهد . البته وجود حقیقی این سیارات در این فاصله تبعات ویران گر گرانشی به همراه خواهد داشت به طوری که مسلما حیات روی زمین را به مخاطره خواهد انداخت .