گروهی از پژوهشگران امریکایی در بررسی های خود نشان دادند مشکلی که نزدیک به 40 سال فیزیک را درگیر کرده است و با اصطلاح "پارادوکس اطلاعات سیاهچاله ها" نامیده می شود ممکن است اصلا وجود نداشته باشد
گروهی از دانشمندان دانشگاه بوفالو به سرپرستی دیان استویو کوویج در مطالعه ی جدیدی نشان دادند که چگونه برهمکنش میان ذرات تابیده از یک سیاهچاله می تواند اطلاعاتی از آنچه درون سیاهچالع رخ داده فاش کند.
ویژگی های اجرامی که سیاهچاله را در آغاز شکل داده اند و ویژگی های انرژی و ماده ای که به داخل این جرم کیهانی کشیده می شود،از جمله ی این اطلاعات به شمار می روند
استویوکوویج در این خصوص توضیح داد: "بر پایه س یافته های ما،اطلاعات از زمانی که وارد سیاهچاله می شوند از دست نمی روند و ناپدید نمی شوند"
به گفته ی این دانشمندان،این نتایج کشف بزرگی به همراه دارد؛ چرا که حتی فیزیکدانانی که بر این باورند اطلاعات در سیاهچاله ها گم نمی شوند سال هاست در تلاشند تا چگونگی این مسئله را به صورت ریاضی نشان دهند. اکنون این تحقیق،محاسبه روشنی ارائه می کند که فرایند حفظ اطلاعات درون سیاهچاله را نشان می دهد.
با این نتایج،پژوهشگران گامی مهم به سوی حل "پارادوکس اطلاعات سیاهچاله" برداشتند. این مسئله از حدود 40 سال قبل ذهن فیزیکدانان را درگیر کرده است. در آن زمان،استفن هاوکینگ برای اولین بار پیشنهاد کرد که سیاهچاله ها می توانند انرژی تابش کنند و به تدریج از بین بروند.
این نظریه به مشکلی بزرگ برای فیزیک تبدیل شد؛ چون بدان معنی است که وقتی سیاهچاله ناپدید می شود اطلاعات درون آن ممکن است به تدریج از بین بروند و این نقض مکانیک کوانتوم است که نشان می دهت اطلاعات باید حفظ شوند.
در دهه ی 70 میلادی(50 خورشیدی)، هاوکینگ پیشنهاد کرد که سیاهچاله ها قادر به گسیل ذراتتد.
و انرژی از دست رفته در طول این فرایند سبب می شود که سیاهچاله ها به تدریج کوچک و سرانجام ناپدید شود.
در ادامه،هاوکینگ نتیجه گرفت که ذرات تابیده از سیاهچاله هیچ نشانه ای از آنچه درون آن رخ می دهد ارائه نمی کنند و این یعنی که هرگونه اطلاعاتی که داخل آن وجود دارد وقتی سیاهچاله کاملا تبخیر می شود از بین می رود.
هر چند بعدها،هاوکینگ گفت که اشتباه کرده است و این اطلاعات ممکن است از سیاهچاله ها بگریزند و با این اظهارات این مسئله را مطرح کرد که آیا اطلاعاتی که از سیاهچاله به بیرون راه یافته اند می توان بازیابی کرد یا خیر.
اما این پژوهش جدید به جای اینکه تنها به ذراتی نگاه کند که از سیاهچاله ها تابش می شوند، برهمکنش های دقیقی
هم که بین ذرات برقرار می شود در نظر گرفته است.به این ترتیب، نتایج این مطالعه نشان می دهت برای ناظری که بیرون از سیاهچاله ایستاده است امکان بازیابی اطلاعات درباره آنچه درون آن رخ می دهد وجود دارد .
برهمکنش های ذرات ممکن است موارد متنوعی از جاذبه ی گرانشی تا تبادل واسطه گرهایی چون فوتون های بین ذرات را در برگیرند. دانشمندان از دیرباز از وجود چنین ارتباطی مطلع بودند، اما بسیاری از فیزیکدانان در گذشته این ارتباط را تا حد مسئله بی اهمیت تنزل داده بودند.
رسانه: ماهنامه نجوم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر