تیمی از دانشمندان آمریکایی، آلمانی و سوئدی با موفقیت توانستند فناوری ساعت نوری را برای نخستین بار در فضا آزمایش کنند.
به گزارش ایسنا به نقل از ساینسدیلی، این آزمایش به نمایش قابلیت دوام این فناوری در شرایط پرتاب موشک و عملکرد درست آن در فضا پرداخته که راه را برای استفاده از آن در ماهوارهها هموار میکند.
ساعتهای نوری از فرکانسهای اتمها یا یونهای در حال نوسان به عنوان معیاری برای سنجش زمان استفاده میکنند. فرکانسهای سریعتر به این ساعتها اجازه میدهد تا زمان را دقیقتر از ساعتهای ریزموج اتمی اندازهگیری کنند. از سوی دیگر، یک ساعت دقیقتر به ابزارهای جیپیاس در ارائه سنجشهای دقیقتر کمک خواهد کرد.
ساعتهای نوری به مولفهای دنده مانند موسوم به شانه فرکانس برای سنجش فرکانسهای نوری پر سرعت نیاز دارند که برخلاف ساعتهای اتمی مبتنی بر ریزموج است. شانههای فرکانس کنونی بسیار بزرگ بوده به مقادیر زیادی انرژی نیاز دارند.
محققان یک شانه فرکانس بسیار کوچکتر را از فیبرهای نوری ساختند که اندازه کوچک و انرژی مصرفی کم آن باعث شده گزینهای ایدهآل برای استفاده در ماهوارههای فضایی در نظر گرفته شود.
این ساعت سال گذشته توسط یک موشک در پرواز سهمیوار شش دقیقهای به فضا ارسال شد و محققان توانستند قابلیت این فناوری را برای مقاومت در شرایط پرتاب و همچنین عملکرد آن را در محیط ریزگرانش بررسی کنند.
جزئیات این فناوری در مجله Optica منتشر شده است.
به گزارش ایسنا به نقل از ساینسدیلی، این آزمایش به نمایش قابلیت دوام این فناوری در شرایط پرتاب موشک و عملکرد درست آن در فضا پرداخته که راه را برای استفاده از آن در ماهوارهها هموار میکند.
ساعتهای نوری از فرکانسهای اتمها یا یونهای در حال نوسان به عنوان معیاری برای سنجش زمان استفاده میکنند. فرکانسهای سریعتر به این ساعتها اجازه میدهد تا زمان را دقیقتر از ساعتهای ریزموج اتمی اندازهگیری کنند. از سوی دیگر، یک ساعت دقیقتر به ابزارهای جیپیاس در ارائه سنجشهای دقیقتر کمک خواهد کرد.
ساعتهای نوری به مولفهای دنده مانند موسوم به شانه فرکانس برای سنجش فرکانسهای نوری پر سرعت نیاز دارند که برخلاف ساعتهای اتمی مبتنی بر ریزموج است. شانههای فرکانس کنونی بسیار بزرگ بوده به مقادیر زیادی انرژی نیاز دارند.
محققان یک شانه فرکانس بسیار کوچکتر را از فیبرهای نوری ساختند که اندازه کوچک و انرژی مصرفی کم آن باعث شده گزینهای ایدهآل برای استفاده در ماهوارههای فضایی در نظر گرفته شود.
این ساعت سال گذشته توسط یک موشک در پرواز سهمیوار شش دقیقهای به فضا ارسال شد و محققان توانستند قابلیت این فناوری را برای مقاومت در شرایط پرتاب و همچنین عملکرد آن را در محیط ریزگرانش بررسی کنند.
جزئیات این فناوری در مجله Optica منتشر شده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر