یادداشتی از استیون هاوکینگ

در سال 1981 مسائل مربوط به سرچشمه و سرنوشت گیتی توجه مرا به خود جلب کرد، قضیه از آن قرار بود که در آن هنگام در کنفرانسی که از سوی یسوعیها در واتیکان برگزار شده بود و به مباحث کیهان شناسی اختصاص داشت، شرکت کردم. کلیسای کاتولیک در مورد گالیله دچار اشتباه بدی شد و با اعلام اینکه خورشید به دور زمین می چرخد، کوشید یک قانون علمی وضع کند. اکنون قرنها پس از آن ماجرا ، کلیسای کاتولیک بر آن شده بود که شماری از کارشناسان را دعوت کند تا آنرا در جریان امور کیهان شناسی قرار دهند. در پایان کنفرانس ، پاپ برای شرکت کنندگان به سخنرانی پرداخت. او به ما گفت که مطالعه ی پیدایش هستی پس از بیگ بنگ ( انفجار بزرگ ) کاری است نیکو، اما ما نباید به کنکاش در مورد خود بیگ بنگ بپردازیم زیرا آن لحظه آفرینش و در نتیجه کار پروردگار است. جالب بود که پاپ موضوع سخنرانی که اندکی قبل در کنفرانس ایراد کرده بودم را نمی دانست، امکان متناهی بودن فضا-زمان و در عین حال بیکرانگی آن، که به معنای فقدان آغاز و لحظه ی آفرینش می باشد. البته هیچ دوست ندارم به سرنوشت گالیله دچار شوم. احساس میکنم به گالیله بیشتر شباهت دارم و این احساس تا حدی بخاطر آن است که درست 300 سال پس از مرگش به دنیا آمدم .