شیرجه به اعماق
«جونو » فضاپیمای 1/ 1 میلیارد دلاری است که ناسا با هدف بررسی دقیق جو سیاره مشتری ساخته است و آن را مرداد 1390 سوار بر موشک اطلس ۵- از ایستگاه کیپ کاناورال به فضا پرتاب کرد که پس از 5 سال و طی سفری 2هزار و 800 میلیون کیلومتری به سیاره مشتری خواهد رسید. «جونو » در ارتفاع پنج هزار کیلومتری از ابرهای رنگارنگ اتمسفر مشتری، مستقر و به مدت یکسال، به بررسی ابرهای متراکم و درهم پیچیده این سیاره گازی می پردازد. این ارتفاع نزدیکترین فاصله ای است که تاکنون یک فضاپیما به بررسی سیاره مشتری پرداخته است. سه صفحه بزرگ خورشیدی، انرژی این فضاپیما را تامین می کند. هشت ابزار علمی مختلف نیز روی این فضاپیما نصب شده است تا این کاوشگر بتواند به بررسی چگونگی تکامل و شکل گیری سیاره مشتری در منظومه شمسی بپردازد. گفتنی است مشتری نخستین سیاره ای است که در منظومه شمسی شکل گرفته و اندازه بزرگ و جرم زیادی دارد و به همین دلیل، نیروی جاذبه این سیاره، مواد اصلی ای را که در ابتدای شکل گیری منظومه شمسی یافت می شد، در خود نگه داشته است.
این ویژگی ها مشتری را به هدف با ارزشی برای بررسی وضعیت آغاز منظومه شمسی تبدیل کرده است. همچنین اندازه گیری میدان مغناطیسی این سیاره می تواند به بحث های موجود درباره جنس هسته این سیاره پایان دهد. مغناطیس سنج های «جونو » عمق و حرکت های اقیانوس هیدروژن فلزی کشف شده در این سیاره را اندازه گیری می کنند. میدان مغناطیس مشتری، پس از میدان مغناطیسی خورشید، قوی ترین میدان مغناطیسی منظومه شمسی است.
علاوه بر اینها یک رادیومتر مایکرویو میزان آب موجود در اعماق اتمسفر مشتری را اندازه گیری می کند، به این امید که کلید فهم نحوه شکل گیری این سیاره را در اختیار ما قرار دهد. این کاوشگر پس از 33 بار گردش به دور مشتری، به درون این سیاره شیرجه می زند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر