آیا تهدید «سیارک» ها جدی است؟

 آیا تهدید «سیارک» ها جدی است؟
اگر یک «سیارک» به زمین برخورد کند چه اتفاقی خواهد افتاد؟ تهدید واقعی «سیارک ها» و یا متلاشی شدن ماهواره ها در فضا چه می تواند باشد؟
سال گذشته بر اثر انفجار یک «سیارک» بر فراز شهر چلیابینسک در روسیه هزار و پانصد نفر زخمی شدند و به بیش از هفت هزار ساختمان آسیب وارد شد.
الن هریس، پژوهشگر ارشد موسسه تحقیقاتی نجوم برلین در مورد این اتفاق می گوید: «حادثه بد و دلخراشی بود که خوشبختانه تلفات جانی نداشت. اما قدرتی را که چنین اجرامی می توانند داشته باشند، نشان داد.»
تهدیدهای جدی تر اما در مدارهای نزدیک تر به سیاره ما مخفی شده اند. آنها اجرام بزرگترو سنگین تری هستند که قدرت تخریبی بمراتب بیشتری دارند.
صحبت از چیزی به بزرگی یک زمین فوتبال است که می تواند در بدترین حالت یک منطقه شهری را بطور کامل تخریب کند.
عملیات بررسی تهدیدات سیارک ها در دست اقدام است. در نشستی که اخیرا در این ارتباط برگزار شده، دانشمندان و کارشناسان تمام کشورهای مدعی در عرصه نجوم، با هدف تعیین چارچوبهای عملی گرد هم آمدند.
دلتف کوچنی، مدیر یکی از بخشهای آژانس فضایی اروپا می گوید: «وضعیت ما سال گذشته بگونه ای بود که اگر سیارکی زمین را تهدید می کرد
نمی توانستیم واکنشی از خود نشان دهیم. اما اکنون با شکل گرفتن این گروه، گام اول در این راه برداشته شده است.»
سازمان ملل از این گروه حمایت می کند. همزمان با تلاش اخترشناسان برای کشف سیارکی جدید در نزدیکی کره زمین، این گروه تصمیم می گیرد تا در صورت سقوط یکی از آنها، واکنش زمینی ها چگونه باید باشد.
برآوردها نشان می دهد چیزی در حدود بیست هزار سنگ آسمانی در ابعادی بین چند صد متر تا چندین کیلومتر در نزدیک کره زمین وجود دارد.
چگونگی متوقف کردن یا منحرف کردن سنگی آسمانی که مسیر زمین را در پیش گرفته، یکی از پروژه هایی است که دانشمندان روی آن کار می کنند.
الن هریس در این باره می گوید: «یکی از ایده های مورد نظر، ضربه وارد کردن به سنگ آسمانی بوسیله فضاپیماست. چیزی شبیه بازی بیلیارد اما در فضا.»
او در ادامه می گوید: «سعی ما این است که مدار سنگ آسمانی را با نیرویی که از طرف فضاپیما به آن منتقل می شود، تغییر دهیم. در عمل البته فضاپیما در مقایسه با سنگ آسمانی، شیء خیلی کوچکی است. بنابراین فقط باید یک ضربه سریع و ناگهانی به سنگ آسمانی وارد کند. باید سرعت موتور سفینه خیلی بالا باشد و الان روی این مسئله کار می کنیم تا درنهایت بتوانیم مسیر سنگ آسمانی را عوض کنیم تا با زمین برخورد نکند.»
البته سنگ های آسمانی تنها چیزهایی نیستند که ما زمینی ها را تهدید می کنند.
تهدیدات دیگر، چیزهایی هستند که به «زباله های فضایی» معروفند. که البته قدرت کشتن یا مجروح کردن انسانها را ندارند ولی می توانند به ماهواره های ما در فضا آسیب برسانند.
هاینر کلینکراد یکی از متخصصان ارشد اروپا در این زمینه است. او می گوید: «بیشتر این زباله ها ناشی از ترددهایی است که در فضا انجام می شود. ازحدود شانزده هفده هزار شیئی که می توانیم از طریق ایستگاههای زمینی ردیابی کنیم فقط یک هزارتای آنها، سفینه های فعال هستند. مابقی، مربوط به فعالیت های پروازی گذشته است و بیش از نصف آنها مربوط به برخوردهای اخیر در مدارها و قطعات ناشی از انفجار در مدارها هستند.»
برای برچیدن موانع موجود، دانشمندان و مهندسان فضا در حال شبیه سازی فن آوری هایی هستند که با کمک آنها بتوان مسیر سنگ های آسمانی و سیارک هایی که کره خاکی ما را تهدید می کنند را تغییر داد.
دو نتیجه: نخست اینکه فن آوری های مشابه فضایی می توانند به ما در معدوم کردن زباله های فضایی و دور کردن سنگ های آسمانی کمک کنند. و دوم اینکه باید هر دو تهدید را جدی گرفت.
هاینر کلینکراد: «در مقایسه خطر زباله ها با خطر سنگ های آسمانی باید گفت خطر زباله ها آنی تر است ولی خطر سیارک ها، جدی تر است.»
خوشبختانه گامهای اولیه برای پیشگیری از یک سناریوی فاجعه آمیز که می تواند در آینده رنگ حقیقت بخود بگیرد، برداشته شده است.
http://cosmos.esa.int/web/smpag