نصب استوايی یا سمت-ارتفاعی به چه معنا ست ؟

تلسكوپ ها بايد به نحوی نصب شوند كه بتوانند به هر سمتی در آسمان نشانه روند و همچنين بتوانند حركت ستارگان و ديگر اجرام آسمانی را دنبال نمايند. دو روش نصب وجود دارد: سمت-ارتفاعی و استوايی . سيستم نصب سمت-ارتفاعی به تلسكوپ اجازه می دهد كه به صورت عمود بر افق (در عرض جغرافيايی)، موازی با افق( در سمت) حركت كند. اين سيستم غالباً برای تلسكوپ های کوچک شکستی ( که از آنها برای مشاهده طبیعت نیز استفاده می شود  )  به كار برده می شود. ضمناً برای  راديو تلسكوپ های  بزرگ نيز كاربرد دارد. اين نوع نصب تلسكوپ ساده است اما يك عيب عمده دارد. به دليل آنكه زمين هر ۲۴ ساعت یک بر به گرد خود می گردد  ، چنين به نظر می رسد كه ستارگان هر روز به دور آسمان می گردند. ستارگان از شرق طلوع  می کنند و به سمت غرب حرکت می کنند . دنبال كردن اين حركت با نصب سمت-ارتفاعی  به اين معنی است كه تلسكوپ را در  هر دو جهت حركت دهيم که کار بسیار مشکلی است به ویژه زمانی که می خواهید از پهنه آسمان عکس بگیرید باید چندین ثانیه زمان نوردهی را ادامه  دهید و برای این که ستارگان به صورت خط در عکس شما ثبت نگردند باید ستارگان را به دقت دنبال کنید که معمولا این کار با مقر سمت ارتفاعی نا شدنی ست  . نصب به طريق استوايی  درواقع همان نصب سمت- ارتفاعي است كه با يك زاويه طوری  كج مي شود كه يك محور(محور عمودی  سمت-ارتفاعی ) موازی  با محور زمين قرار گيرد ( يا موازی  با خط بين قطب های  شمال و جنوب). اكنون اگر شما تلسكوپ را به يك سمت نشانه رويد، تنها لازم است كه تلسكوپ را حول محورش حركت دهيد(محور قطبی ) تا ستاره را دنبال كنيد. اگر شما موتوری  را طوری  به تلسكوپ متصل كنيد كه محور قطبی  را يك بار در روز بچرخاند، تلسكوپ به طور خودكار ستاره را دنبال خواهد كرد. اين روش، روش بسيار مناسبی  است، اكثر تلسكوپ های  بزرگ به اين روش نصب می شوند. عيب نصب استوايی  فقط مشكل نصب و گران بودن آن به خصوص برای  تلسكوپ های بزرگ است. اخيراً بعضی از تلسكوپ ها به روش سمت-ارتفاعي نصب شده اند اما، با يك رايانه برای كنترل مسير ستارگان همراه می  باشند.

در این رابطه بیشتر بخوانید :
- راهنمای خرید تلسکوپ

مقر استوایی